Taziye Evinde Yemek Adetini Artık Kaldıralım: İnsanlara Hizmet Etmekten Acısını Yaşayamayan Kadının İsyanı

Taziye evinde yemek yeme adeti de ne oluyormuş olur mu öyle saçma şey dedirten Twitter paylaşımı.

Taziye evlerinde pide yiyenler, çay servisi yapılmasını isteyenler ve daha niceleri. Bir evin en acı olayıdır evden birinin vefat etmesi. Bu acı yetmiyormuş gibi kurulan taziye yerinde ev sahibinin taziyeye gelenlere yemek yedirmesi gerekiyor. Aslında böyle bir zorunluluk ya da adet yok. Ama sanki öyle bir adet varmış gibi taziye yerine gelen herkes aç gelir.

Twitter üzerinde yapılan bir paylaşım yürekleri burktu ve bu kadar da olmaz dedirtti. Bir paylaşımda babasını kaybeden gencin o süreçte yaşadığı olaylar dikkatleri çekti. İşte o paylaşım:

"Babamın öldüğünü o öldükten 4-5 saat sonra öğrendim. Herkes bana ölmedi, yoğun bakımda dedi. Haberi alıp babamı görmek için yola çıkmadan önce hazırlık yaptım. Yanıma sadece rahat kıyafetler, bol bol ıslak mendil, dezenfektan, babamın uyanınca canı sıkılır diye iskambil kağıdı+

Netflixten dizi izleriz diye bilgisayarımı aldım.Yola çıktım.İnstagramı açtım ve karşıma çıkan ilk post yemin ederim ki buydu.Düşündüm kendi kendime.Yok ya bu kadarı olmuyodur dedim.Nerden bilebilirdim ki.Hayatımda ilk kez kayıp verdim,o da babam oldu

Sonra annemleri aradım. Dedim ne durumda çıktı mı yoğun bakımdan. Abim şöyle bi suratıma baktı. Kapadım telefonu. Abime dönüp çıkmamış daha yoğun bakımdan dedim. Aradan 10 dakika geçti geçmedi. Abim bi anda bana bakıp ecem babam öldü dedi

Eve vardık.Apartmanın kapısından girdim.Babamın terliğini kapının önüne koymuşlar.Terlik düşmüş ne işi var bu terliğin burda.İnsanlar ne kadar dikkatsiz http://dedim.Meğersem adettenmiş.Eve girdim.Her yerde insan.Ağlama ecem dirayetli ol ecem diyolar

Babam ölmüş,neden dirayetli olmam gerekiyor ki diyorum.Bizim de annemiz babamız öldü,biz ağladık mı diyolar.Ağlasaydınız dedim.Ben mi dedim ağlamayın diye.Herkes bi anda her şeyi o kadar normalleştirmiş ki.Babam öleli 7-8 saat olmuş.Evde inanılmaz bir kalabalık

Herkes oturdu,yemek yedi.Hizmet ettik babam öldü diye insanlara.O atılan tweete yok ya bu kadar da değildir demdm ve aslında ne kadar gerçek olduğunu öğrenmem çok kısa zamanımı aldı.Benim babam öldü,insanlar oturup pilav yedi,salata yedi

Arkadaşlarım sağolsun,hiçbir saçmalıkla muhattap olmama izin vermediler.Dedim ki ne iyi dostlarım varmış.Ama bunlar bu süreçte yaşayacağım saçmalıkların sadece %1 iymiş.Nerden bilecektim ki,ilk kez birini kaybettim.O da babam oldu

Babamın yıkanmasına girmek istedim,kadınım diye izin vermediler.Zamanında beni yıkayan,popomu silen adam.Daha geçen yaz,ecem artık büyüdün babanın yanında daha düzgün şeyler giy demişti biri.Babam da demişti babasıyla kızı arasında kadın erkek mi olur,kafayı yediniz iyice…

Kavga kıyamet girdim içeri tek başıma. Başka kimse de girmedi dayanamayız diye.Son kez öptüm babamı.Korkarım sanıyordum,ama kızı babasından hayatı boyunca korkmamış,şimdi neden korksun ki.Tek gücüme giden,ilk kez babamı öptüğümde onun beni geri öpmemesi oldu.

Sonra cenaze faslı başladı.Bu sefer de yine kadınım diye tabutu taşımama izin http://vermediler.Bi şekilde yine kavga gürültü taşıdım babamı.Gömüldü.İzledim.Dua et dediler,edemedim.Uzaklaştım biraz.Yanıma geldi birisi nolur bükme boynunu dedi+

Onun yanındaki adam da tabi bükecek boynunu o artık yetim dedi.Bakın 0 şaka,adam gözümün içine baka baka bana bunu söyledi.Kanım çekildi,inanamadım.Yanlış mı duydum dedim,arkadaşım hemen uzaklaştırdı beni ordan.Hayatımda duyduğum en acı laf budur.

Gömdük babamı.Döndük eve. Yine yemek yediler.Ben içtim,komaya girmişim.Sakinleştirici vurmuşlar.Eve döndük,hala yemek yeniyo.Daha acısı ,Kimse yokluğumuzu farketmemiş…Ne benim,ne annemin,ne de abimin yokluğunu.Bizim için toplanılan yerde 1 kişi bile bunlar nerde dememiş.

Son durum şu ki hala yemek yeniyo.Dur durak bilmeden,herkes yemek yiyo. Bunları buraya yazdım,hem anlatmam gerekiyordu içimden atmak için,hem de benim gibi hiç deneyimsiz insanlar görsün diye yazdım.Okuyun bunları,maalesef gerçekler bunlar.Ani bir kayıpta bunları yaşayacaksınız

Benim babam süper 1 adamdı.Her şeye göğüs gerdi hayatı boyunca.Bana bir erkeğin ilgisine muhtaç olmadan,kendi ayaklarının üzerinde dimdik durmayı başaran bir kadın olmayı öğretti. Baba sevgisine sonsuz doyurdu beni.

O kadar mükemmel sevdi ki beni,hiçbir erkek beni babam gibi sevemez hayatım boyunca bence.Ama iyi ki de öyle sevmiş ki,ruhumda boşluk bırakmamış.Rastgele insanlara ruhumdaki boşluğu doldurun diye tavizler vermemişim.

Bu böyle de devam edecek.Bana bir ömür yetecek kadar sevmiş beni.Sanki o yokken de hissedeyim sevgisini diye fazla fazla sevmiş.Son olarak,babam ölmeden bir gece önce sabaha karşı rüyamda babamı gördüm.Kanserden dolayı sesi kısıktı ve son 2 senedir,hiç kendi sesini duyamadık"

Kaynak: @ecemkszglu

CENAZE EVİNDE YEMEK PİŞMESİ MEKRUHTUR

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V.) “Cafer'in ev halkına yemek hazırlayınız. Çünkü onların başına kendilerini meşgul eden bir iş gelmiştir.” demiştir. Bu hadis nedeniyle cenaze evinde yemek pişmesi mekruhtur.